فاطمه علی پور؛ جواد مصرابادی؛ سلام رحیمی
چکیده
مقدمه: اضطراب یکی از شایع‌ترین مشکلات در جوامع است. اضطراب باعث اختلال در درک، تفکر و عملکرد بهینه در افراد می‌شود. مهارت حل مسأله به‌عنوان یک روش روان‌درمانی کوتاه‌مدت برای مدیریت اضطراب و افسردگی حمایت فزاینده‌ای را دریافت کرده است. پژوهش حاضر با روش فراتحلیل و باهدف ترکیب پژوهش‌های انجام‌شده درزمینۀ رابطه مهارت حل مسأله ...
بیشتر
مقدمه: اضطراب یکی از شایع‌ترین مشکلات در جوامع است. اضطراب باعث اختلال در درک، تفکر و عملکرد بهینه در افراد می‌شود. مهارت حل مسأله به‌عنوان یک روش روان‌درمانی کوتاه‌مدت برای مدیریت اضطراب و افسردگی حمایت فزاینده‌ای را دریافت کرده است. پژوهش حاضر با روش فراتحلیل و باهدف ترکیب پژوهش‌های انجام‌شده درزمینۀ رابطه مهارت حل مسأله و اضطراب انجام شده است. روش: جامعه آماری فراتحلیل حاضر پژوهش‌های در دسترس در رابطه با مهارتهای حل مسأله و اضطراب است که در بین سال‌های 1386 تا 1400 و 2000 تا 2021 منتشرشده‌اند. بر اساس ملاک‌های تعریف‌شده ورود و خروج برای پژوهش‌های اولیه و نیز تحلیل حساسیت 69 اندازه اثر از 47 مطالعه اولیه توسط نرم‌افزار CMA مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که اندازه اثر خلاصه مدل تصادفی برابر با 678/0- بود که ازنظر آماری معنی‌دار بوده و بیانگر اثر مثبت آموزش مهارت حل مسأله و بهکاربستن آن بر کاهش انواع اضطراب ازجمله اضطراب صفت، اضطراب حالت، اضطراب ریاضی، اضطراب امتحان و اضطراب اجتماعی است. همچنین نتایج نشان داد، بین دو جنس در اثربخشی آموزش حل مسأله و بهکاربستن آن، تفاوت معنیداری مشاهده نشد. درحالی‌که بین انواع اضطراب، نوع روش پژوهش و سن آزمودنیها تفاوت معنیداری وجود دارد. نتیجه گیری: درنتیجه ارائه برنامه‌هایی در راستای آموزش، رشد و ارتقاء مهارت حل مسأله به افراد جامعه، ضرورتی است که باید بیش‌ازپیش مورد ملاحظه قرار گیرد.
